Dag 30

We stonden stil op de Brienenoord. De brug ging open en we wachtten tot twee schepen voorbij waren gegaan. Het grote containerschip, dat is de pakjesboot, zegt mijn zoon. Het andere schip, daar zitten de Zwarte Pieten op.

Ik zou nu natuurlijk dag en nacht de levens van mijn personages moeten leven en de ene oneliner na de andere bedenken, die snel neerkrabbelen in een van mijn 62 notitieboekjes en later alles uitwerken, tot de puzzel in elkaar valt. Maar het is herfstvakantie, ik moet mee naar andere fantasiewerelden, we spelen Monopoly en we lezen Geronimo Stilton en we wandelen in het Kralingse Bos en doen alsof het een heksenbos is.

Op dag 30 zou ik een fles champagne koud zetten, dus ik ging naar de slijter met de kinderen: PAS OP! NIET BEWEGEN! BLIJF BIJ ME! HIER BLIJVEN! AFBLIJVEN! PAS NOU OP! en het werd cava, want ik hou niet zo van champagne.

Donderdag printte ik het hele boek uit – op mijn werk, niet doorvertellen. Het hele boek ja, inclusief een laatste hoofdstuk, een laatste hoofdstuk want het zou zomaar nog kunnen veranderen, maar hé, er is een laatste hoofdstuk, had je niet gedacht hè.